Gesprekken met jonge kinderen
Gesprekken met jonge kinderen verlopen anders. Daarom verdient het aanbeveling met elkaar te bespreken hoe je gesprekken voor deze doelgroep vorm geeft.
Andere inhoud
Voor jonge kinderen kan het lastig zijn om te praten over leren en over het stellen van eigen doelen. De ontwikkeling van de mondelinge taalvaardigheid speelt hier een rol, evenals de ontwikkeling van de metacognitieve vaardigheden zoals keuzes maken, plannen en beoordelingsvermogen. Jonge kinderen kunnen echter wel hun gevoelens en behoeften verwoorden waardoor een gesprek over welbevinden mogelijk is. Vaak moet dit groeien door meerdere gesprekken te voeren wordt groei hierin zichtbaar. Ook jonge kinderen kennen zichzelf goed en kunnen aangeven hoe zij zich voelen.
Het is fijn bij jonge kinderen gesprek te combineren met spel, afbeeldingen of tekenen. Tijdens het spelen kun je vragen stellen of situaties naspelen of uitbeelden. Ook kan gebruik gemaakt worden van afbeeldingen die een gevoel uitdrukken en waarbij het kind kan kiezen.
Vragen voor jonge kinderen
Vragen specifiek gericht op het jonge kind zijn bijvoorbeeld:
- Wat doet het kind graag na schooltijd?
- Waar speelt het kind graag mee in de klas en buiten de klas?
- Wie zijn vriendjes of zijn vriendinnetjes?
- Wat vindt het kind leuk om te doen op school? En wat minder leuk?
- Wat wil het kind graag leren dit jaar?
- Waar denkt het kind hulp bij nodig te hebben?
- Wat zou het kind graag dit jaar willen?
- Zou er iets in de klas moeten veranderen om het fijn te hebben?
- Hoe kun je dit werkje moeilijker maken
- Wat zou je aan het werkje willen veranderen
- Wat heb je geleerd, wat kun je nu
- Waar ben je trots op
- Waar moet je bij dit werkje altijd goed over nadenken
- Wat zou je een ander kind over dit werkje willen vertellen
Zelfsturing van jonge kinderen stimuleren
Bij jonge kinderen kan zelfsturing al gestimuleerd worden. Daardoor worden zij beter voorbereid op zelfstandig en doelgericht werken (Van der Bolt & Aarssen, 2010). Jonge kinderen zijn in staat te onthouden en hun aandacht erbij te houden, maar dat gebeurt nog vooral reactief, ongestuurd en ongericht, als reactie op prikkels of uit een impuls. Jonge kinderen leren vooral door spel en speelse activiteiten. Door hieraan veel aandacht te geven leren ze planmatig te werken, hun aandacht beter vast te houden, beter samen te werken, flexibel van rol te wisselen, etcetera. Leerkrachten kunnen structuur aanbreng door bijvoorbeeld vragen te stellen en zo nodig te herhalen, door een context te bieden of door kinderen te laten leren aan de hand van betekenisvolle en herkenbare gebeurtenissen (Barnett et al., 2008; Van der Boldt & Aarssen, 2010).
Dit filmpje gaat over het ontwikkelen van zelfsturing, doelgericht en sociaal gedrag, bij jonge kinderen en hoe je dit als leerkracht kunt stimuleren. Spel is hierbij zeer belangrijk (minuut 5:03).