Er kan een onderscheid gemaakt tussen summatief en formatief beoordelen. Formatieve beoordeling is erop gericht om vast te stellen waar het kind zich bevindt in relatie tot zijn doel en wat nog nodig is om het doel te behalen. Feedback speelt hierbij een rol, waardoor het kind informatie krijgt, bijgestuurd wordt en de kans groter is dat het kind zijn of haar leerdoel behaalt (Bransford, Brown & Cocking, 2000). Hiervoor is het nodig dat de leerkracht weet wat het kind wel of niet begrijpt zodat de geplande lesactiviteiten bijgesteld kunnen worden. Voorbeelden van formatieve beoordeling zijn het maken van een mindmap, vragen stellen over hetgeen je net hebt uitgelegd, voorkennis testen door vragen te stellen of een diagnostische toets afnemen.
Summatieve beoordeling heeft als doel aan te geven in hoeverre een kind een bepaald onderdeel beheerst. Hierbij wordt vaak gebruik gemaakt van een norm en ter beoordeling geef je een cijfer of letter. Een voorbeeld van summatieve beoordeling is een methodetoets of citotoets. Summatief beoordelen doe je om te selecteren: de leerling scoort voldoende en met voldoende voldoendes ga je over, bij formatief beoordelen ben je gericht op de ontwikkeling: wat is goed en hoe kun je het nog beter maken? Formatief beoordelen wordt dus ingezet om te leren: waar sta ik, wat moet ik nog bijspijkeren? Formatief betekent dat je de prestaties van een leerling niet vergelijkt met die van andere leerlingen, maar met zijn eerdere resultaten.